Τα δύο βασικά συστατικά του ρυζόγαλου είναι και τα δύο συνθετικά της λέξης: ρύζι και γάλα. Με πολλές παραλλαγές αυτή η πουτίγκα ρυζιού στην πραγματικότητα, σερβίρεται σε πολλά μέρη του κόσμου. Σερβίρεται ως επιδόρπιο, ως σνακ αλλά και ως μέρος ενός χορταστικού πρωινού.
Προσθέτοντας σε αυτή τη βάση, το βρασμένο σε γάλα ρύζι, ξύσμα από εσπεριδοειδή, φιστίκι Αιγίνης, ροδόνερο, μαστίχα ή και κρόκο Κοζάνης δημιουργεί κανείς υπέροχες και νοστιμότατες παραλλαγές του κρεμώδους γλυκίσματος που έχει πολλούς λάτρες. Το κατεξοχήν όμως καρύκευμα που το συνοδεύει είναι η κανέλα. Είτε προσθέτοντας ξυλάκια κανέλας κατά το βράσιμο του ρυζιού, είτε πασπαλίζοντας με τριμμένη κανέλα στην επιφάνεια της κρέμας το αποτέλεσμα μας δικαιώνει πάντα γευστικά.
Αν όμως υπάρχει κάτι που περιγράφει τέλεια την αίσθηση που μας δίνει ρυζόγαλο είναι η υφή του. Από τη μία είναι κρεμώδες και ταυτόχρονα οι κόκκοι ρυζιού που τραγανίζουν ελάχιστα δίνουν στον ουρανίσκο μια υπέροχη αίσθηση σε όποιον το γευτεί.
Το ρυζόγαλο λέγεται πως ήταν εξαιρετικά προσφιλές στους Έλληνες επί Τουρκοκρατίας. Άλλοι επιμένουν πως έφτασε στην Ελλάδα με την Επανάσταση του 1821 μαζί με άλλα γλυκά γαλλικής προέλευσης. Άλλοι πάλι υποστηρίζουν πως το ρυζόγαλο έχει τις ρίζες του στην Ανατολή και συγκεκριμένα στη Μικρά Ασία, και ως αποτέλεσμα ήρθε στην Ελλάδα με την έλευση των προσφύγων του 1922. Ίσως δεν έχει και πολλή σημασία. Το ρυζόγαλο ένα εύκολο στην παρασκευή του γλυκό, μιας και τα υλικά που απαιτεί βρίσκονται εύκολα στην κουζίνα μια νοικοκυράς, από όπου και αν προέρχεται δεν μας απογοητεύει ποτέ, ενώ πάντα υπάρχουν και άλλοι τρόποι να το δοκιμάσουμε και άλλες γεύσεις να προσθέσουμε και να το απογειώσουμε.