Μπορεί η φέτα Ελασσόνας, τα λουκάνικα Τρικάλων, η φάβα Σαντορίνης και η ξυνομυζήθρα Κρήτης να αποτελέσουν ένα νέο αξιόπιστο «ελληνικό τουριστικό προϊόν» και ένα καλό αντίδοτο στη μιζέρια των αριθμών και στην καθίζηση της κίνησης;